Μερικές φορές την Νύχτα συνοδεύουν κάποιες σκέψεις και μαζί με τις σκέψεις καταφέρνουν και τρυπώνουν ορισμένα “γιατί”. “Γιατί” που όχι απαραίτητα μπορείς να απαντήσεις, μα αυτό ποτέ δεν τα σταμάτησε και το ξέρεις. “Γιατί” που προέρχονται από ανησυχία, από απόγνωση, από ζήλια ή από ειλικρινή απορία, μα όπως και να ‘χει έστω και για λίγο σε βασανίζουν.
Είναι που τις νύχτες το σκοτάδι καταφέρνει και απλώνεται και την στιγμή που σκεπάζει και την τελευταία κουκκίδα της γης που πρέπει να καλύψει, η πλάση όλη ηρεμεί, αποδυναμώνεται και ξεκουράζεται για να μαζέψει δυνάμεις για το αύριο που θα ‘ρθει. Τότε τρυπώνουν τα “γιατί”, για να χορέψουν λίγο κάτω απ’ το φως του φεγγαριού πάνω στα πλακάκια της ψυχής σου.
Ξέρεις, κάποιες φορές θέλω να ρωτήσω τον κόσμο ένα “γιατί”, μα με φοβίζει το “επειδή” του…
Φτάνει όμως για απόψε. Μια μικρή υπόκλιση στην Νύχτα, μια τελευταία ματιά στα αστέρια και πάω να ηρεμήσω και εγώ!
ΚΑΛΗΝΥΧΤΑ ΚΟΣΜΕ
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου